Browni

Uzun süredir mutfağı boşladığımı farkettim. Ne bi tatlı ne börek, çörek. Akşama kadar devrilsem yatsam istiyorum. Aslında keyfi değil yatmak isteyişim. O kadar çok yorgunum ki...Adım atarken düşünür oldum atıyımmı atmıyımmı diye.Moralimde bozuk son bi kaç aydır.

Babamın hastalığını kabullenmişken artık annemde aynı hastalığa düştü.

İkisi çok ağır geldi bize.

Ne kadar kanserle yaşamaya alıştık öğrendik desekte, meğer alışamamışız. İkinci bi yıkım oldu bizim için.

Yinede dik durmaya çalışıyoruz, güçlü görünüyoruz.

İçimde patlayan volkanları benden başka bilen yok.Allahım annemede babamada şifa ver. Daha çok genç onlar.

Daha çok görecek günleri var.



 Değişiklik olsun çayla yenir diye dün akşam zorla browni yaptım.

Kafamdakileri silmek için mutfakta uğraşmak iyi geldi. Zorla kalkıştığım işi keyifle bitirdim.

Sanırım bundan sonra daha çok yemek postları göreceksiniz blogta. İlacımı buldum.

Öptüm herkesi.