Hayatta dayanamam kumpire. Bu kumpiri memlekete giderken Samsun'da yemiştim. Çok lezizdi. Zaten bi İstanbul/Ortaköy bi de Samsun'da yerim bu kadar lezzetlisini. Kaç aydır Antalya'dayım henüz aradığım lezzeti bulamadım.Bekarken sırf kumpir yemek için Samsun'a gittiğimi bilirim.Diyetteyim ya bakıp bakıp iç çekiyorum.
Burası köyümüz. Ve bunlar da ablam ve kardeşim. Köye babaanne,anneanne ziyareti için gittik. Nasıl özlemişiz....Heryer yemyeşil, mis gibi toprak kokusu...
Üç kardeş yaklaşık 5 aydır yanyana gelmemiştik.
Erkek kardeşimin iki ablasıyla olan ilişkisi biraz farklıdır. Bana diğer ablasından daha tutkundur. Paşamın büyüme çağlarında, ablamız üniversiteye gittiği için hep beni buldu yanında. O yüzden midir bilmem bana daha bağlıdır. Ablama el şakası yapamaz, benim tepemden inmez, ağzı kilit gibidir kimseye bişey anlatmaz, bana içini dışını döker. Ablamla biraz daha resmi benle alabildiğine yılışık olur.
Ablamsa her ikimizede düşkündür. Bekarken kedi köpek misali birbirimizi yerdik, ne zaman ki ayrıldık değerimizi anladık. Ben evlendikten sonra daha da bağlandık birbirimize..
Çok şanslıyım ki; böyle bi ablam ve kardeşim var. Yeşil gözlü Paşam ve Apdıragow (anlamı ne? yada anlamı varmı? bilmiyoruz ama bu benim ablama taktığım lakaptır. Hatta zamanla kısalıp Aptır olmuştur :)) Telefonumda bile böyle kayıtlı ) sizi çoooooooooooook seviyorummmm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder